Deneme 1: Biraz Iskender ritmi, biraz Orhan Veli kalenderligi, azcik siirden uzak terimler, bolca da yazdiklari uzerine cok dusunmek istemeyen dogaclama giden Gokce.
Sehrin tum kacaklarini bileyen jilet!
Ey sen! Esir hucrem!
Gel beni de al! Arabeskim iste var mi otesi!
Artik Baudelaire okumuyorum, Piaf a uzulmuyorum,
Bienali karaliyor, uzerine beyaz coraplar giyiyorum!
Cunku artik, en sonunda, nitekim;
Kalbimde parmak izin degil,
ayak izin kaldi sevgilim.
Deneme 2: Agir bir ritm, aralarinda uzaaak mesafeler olan arayistaki kelimeler, kelime obekleri, anlam obekcikleri ve durgunluk; mumkun mertebe basit anlatim ve sadelik.
Sen
Ben
"Onlar" olduk, "bizden"
uzak...
Goz gormez,
gonul bilmez,
Reva mi bu?
Hepten irak.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment